Hafız Mehmed Eşref Efendi ( ? -1930)

Mehmed Eşref Efendi’nin doğum tarihini, nasıl bir öğrenim gördüğünü, mûsikiyi kimlerden öğrendiğini bilmiyoruz. Genç yaşında hâfız olmuştu. “Kanbur Eşref Efendi” adı ile de tanınmıştır. İyi ud çalar, Cerrahpaşa’daki evinde özellikle kadınlara mûsiki dersleri verir, erkekleri kabul etmezdi. Bu derslerden aldığı ücretlerle, Divanyolu’ndaki mûsiki dükkânının geliri ile geçinirdi. Piyasada çalışmamıştır. Kızına da ud çalmasını öğrettiğinden, kendisinin bulunmadığı zamanlar faslı kızı yönetirdi. Mûsiki anlayışı ve mûsiki zevki iyiydi. Tekniği sağlam, ifadeli ve usta malı eserler bestelemiştir. Suznâk makamından bestelediği “Günden gün efzûn oluyor kahr u azabım”, Hüseyni makamındaki “Dilrübasın sevdiğim yoktur nazîrin bîriya” güfteli eserleri çok güzeldir. Orta derecede bir sese sahip olan Eşref Efendi kısa boylu ve kanburdu. Ölümünden bir iki gün önce kızına “Kafamın içinde hep bir nihavend makamı seyrediyor. Ben öldükten sonra yapılan ilk toplantıda bu faslı çalın” dediğini Zühdü Bardakoğlu nakletmişti. 1930 yılında ölen bu bestekârımızın iki saz semâisi ile on dört şarkısı biliniyor. Hicazkâr makamından klâsik takım bestelemeyi de denemiştir.

Dr.M.Nazmi Özalp-Türk Musikisi Tarihi kitabından alınmıştır.

Canfeza-Gördüğüm günden beri rûyine hayranım güzel

Canfeza-Ol peri bir gün hayâlimden hakikat olmadı aman

Hicazkâr-Kan ağlayayım tâki şafak kane boyansın

Muhayyer-Âlem-i işrette mest olmuş ne Cem’ler görmüşüz

Nişâburek-Bir beyaz gül gibi nazik bedenin

Sûzinâk-Günden güne efzun oluyor kahrı azabım

Tâhirbûselik-Ateş yakıyor dilde hayâlim gece gündüz