Nihal Erkutun (1906-1989)

Fatma Nihal Erkutun 1906 yılında babasının sürgünde bulunduğu sıralarda Amasya’da doğdu. Giriftzen Asım Bey’le Emine Hanım’ın kızıdır. Annesini ölümü üzerine İstanbul’da bulunan ağabeylerinin yanına geldi. Öğrenimini Selçuk Hanım ve Yedikule Alman okullarında tamamladı. İlk mûsiki derslerini Musa Süreyya Bey’den aldı. Daha sonra Darülelhan’ın piano hocalarından Mösyö Hege’den yararlandı; diğer hocalardan nazari bilgisini ilerletti. Bir yandan Darülelhan’a devam ederken, bir yandan da Musa Süreyya Bey’in çevresindeki mûsikişinaslarla yapılan özel çalışmalara katılıyordu. Böylece uzunca süre Mesud Cemil ve Ruşen Kam gibi sanatkârlarla çalışmak fırsatını buldu.

İlk İstanbul Radyosu’nun Büyük Postane’ye taşındığı sıralarda radyo yayınlarına katıldı. Ses sanatkârı olarak katıldığı bu programlarda adı “İnci Hanım” olarak anons edilmiştir. Eşi İbrahim Erkutun’un görevi gereği 1942 yılında Ankara Radyosu sanatkârları arasına katıldı. Ses sanatkârı ve pianist olarak otuz yıllık hizmetten sonra emekli olarak İstanbul’a yerleşti. Nihal Erkutun 4 Haziran 1989 tarihinde İstanbul’da öldü. Aile geleneğini sürdürerek mûsiki repertuvarımıza yirmi beş kadar şarkı hediye etmiştir.

Dr.M.Nazmi Özalp-Türk Musikisi Tarihi kitabından alınmıştır.

Rast Maziyi Nasil Taslara Cizmisse Denizler

Sedaraban Camlarda Dolassak Yine Hulyalara Dalsak

Hicaz Gonlumde Bir Gonca Gulun

Acemkurdi Dinmedi Gonlumun Huznu Hicrani

Segah Ruya Kadar Engin Erisilmez Bir Emeldi

Hicaz Gogsumde Yanardag Gibi Yanmakta Gonul Ah

Sedaraban Tanri Yaratmis Her Turlu Inceliklerle Hep Seni

Hicaz Gul Acarken Bahcemde Hep Hayalin Gulumser

Nihavend Sen Kopup Gidince Gonul Bagindan

Nikriz Gozumun Yasini Kurutamadim

Ferahnak Nasil Bitti Sonsuz Sevgi Inanilirmi Buna

Hicaz Neyleyim Ben Bu Guzel Gunesli Aksamlari

Nihavend Hemen Gidiyormusun Kal Daha Bir Gun Olsun

Hicazkar Bir Tatli Aksamina Son Nefesinde

Rast Ilahi Nagmelerinde Tamburu Degil Kalbimi Caldin

Nihavend Bir Yabanci Gibiydin Dun Gecerken Yanimdan