Osman Nihat Akın (1905-1959)

1905 yılında İstanbul, Bakırköy’de doğdu. Babası Çorlu eşrafından Osman Bey-zade Nihat Bey, annesi ünlü besteci ve edebiyatçı Ahmet Rasim Bey’in kızı Rasime Hanımdır. İstanbul İktisat Fakültesini bitirdi. Güzel Fransızca konuşurdu. İstanbul Maliye dairesinde tahakkuk memuru olarak başladığı resmi görevi, aynı dairede müfettişlik, Ankara’da TCDD Genel Müdürlüğü tercüme kalem şelfliği ve yayın müdürlüğü olarak devam etti. İstanbul Yüksek Denizcilik okulu ekonomi öğretmenliği son resmi görevidir.
Genel olarak makale, araştırma ve hatıra yazıları yazardı. Yazılarında “Neydede”, “Hafid-i Rasim”, “Delikli İğne” gibi takma adlar kullanırdı. Yazıları, sade ve akıcı idi. Kültür çevreleri onu dedesinin yerine koymuştur.
14 Ekim 1959 tarihinde akciğer kanserinden 54 yaşında öldü ve Karacaahmet mezarlığına defnedildi.
İlkokul yıllarında dedesinin çevresinde bulunan, çağının ünlü müzik üstatlarını tanıyıp dinleyerek müzikle tanıştı. Leon Hancıyan’dan nota,usul, okulundaki müzik öğretmeni Sabri Bey’den piyano öğrendi.
Leon Hancıyan’ın teşvikiyle Suzinak makamında “Ne müşkülmüş seni sevmek, sana yar olmak” dizesiyle başlayan ilk bestesini yaptı.
Birgün dedesi Ahmet Rasim Bey bir şeyler okumasını istemiş, Osman Nihat Akın da bu ilk bestesini okumuş. Dedesi bu eserin kimin olduğunu sorduğu zaman, kendi eseri olduğunu söylemeye cesaret edemeyerek Hacı Arif Bey’in olduğunu söylemiş. Ahmet Rasim de “Böyle bir eseri ancak o yapabilir.” demiş. Şarkısının beğenilmesinden yüreklenip gerçeği söyleyince, hiddetlenen dedesi “Seni yalancı düzenbaz! Böyle bir eseri meydana getirmek haddine mi düşmüş?” diyerek, besteciyi bastonuyla kovalamış.
Bestecinin kendine has tavrı ile gerçekten sanatkarane bir edası olan özellikleriyle belirginleşen, çoğu popüler olmuş, tanınmış icracılar tarafından plaklara okunmuş, otuz civarında eseri biliniyor. Biz de bulabildiğimiz kadar bu eserlerin notalarını veriyoruz.
Osman Nihat Alın’ın biraz şairliği de vardır. Eserlerinin bir bölümünün sözleri kendisine aittir. “Yine bu yıl ada sensiz içime hiç sinmedi” güfteli Nihavent şarkıyı, tarihçi-yazar Ahmet Refik Altınay’ın ölümü üzerine bestelemiştir.

Mustafa Bilgiç Türk Müziğimizi Araştırma ve Uygulama Derneği arşivinden alınmıştır.

Bazı eserlerinin notaları altta verilmiştir.

Ellere Uzaktan Bak Bana Yakin Gel

Bir Ihtimal Daha Var O Da Olmek Mi Dersin

Sevda Ona Yaklasma Yanarsin Tutusursun

Ben Bir Yuvasiz Kus Gibi

Bilmem Bu Gonulle Ben Nasil Yasayacagim

Cevrin Yeter Artik Bu Kadar Olma Sitemkar

Yasli Gozlerimi Kuruttum Bu Gece

Su Seven Kalbin Feryadini Duy Bir Gece Olsun 2

Su Seven Kalbin Feryadini Duy Bir Gece Olsun 1

Ne Muskulmus Seni Sevmek Sana Yar Olmak

Biz Mey Iceriz Kalmasa Santim Kasamizda

Bir Gunes Bahtima Bir Gun Dogacaktir Sanirim

Göze Mi Geldim

Unutmak Kabil Mi Seni Ah Ne Mumkun

Guzel Bir Goz Beni Atti Bu Derin Sevdaya

Kalbimdeki Son Aska Inerken Kara Perde

Seyre Daldik

Sen Arzu Ettin Bu Ayrilik Senden Eserdir

O Guzel Basini Gogsume Koysam

Girdim Yarin Bahcesine Gul Dibinde Gulizar

Sensin Gozumun Nuru Bahari Gunesi

Gozumden Gitmiyor Bir Dem Hayali

Aksam Gunesi Kalkmali

Ne Gecelerim Gece Ne Gunlerim Gun Oldu 1

Kac Yil Yuregim Sizladi Ateslere Yandim

Gecti Hayal Icinde Bunca Yil Bir Gun Gibi

Ne Gecelerim Gece Ne Gunlerim Gun Oldu 2

Ahim Gibi Ah Var Mi Acep Ahlar Icinde

Yine Bu Yil Ada Sensiz Icime Hic Sinmedi

Korfezdeki Dalgin Suya Bir Bak Goreceksin

Sen Kucukten Boyle Hoppa Bivefa

Sensiz Gecen Her Gun Gecelerden De Siyahtir