Tanburi Aziz Mahmud Bey (1870-1929)

Aziz Mahmud Bey 1870 yılında İstanbul’da doğdu; Tanburi Ali Efendi’nin oğludur. Rüştiye ve İdadi’yi bitirdikten sonra 1893 yılında “Mülkiye Mektebi”nden mezun oldu. Ziraat Bankası’nda memuriyete başladı ve aralıksız otuz yıl hizmet gördü. Kurtuluş Savaşı’ndan sonra banka Ankara’ya taşınınca kadro dışında kaldı. Ömrünün son yıllarını büyük bir yoksulluk içinde geçirerek 1929 yılında açlık ve sefaletten öldü; cenazesi hayırsever kimselerin yardımı ile kaldırıldı. Mezarının yeri bilinmiyor. Hiç evlenmeyen Aziz Bey bir arkadaşının evinde otururdu. İbnülemin Mahmud Kemal İnal “sarı bıyıklı, orta boylu, şişmanca, utangaç, ağırbaşlı, terbiyeli idi. Sesi hafif ve hüzünlüydü, güzel okurdu” diyor.

Mûsikiyi ve Tanbur çalmasını babasından öğrendi. Çağının iyi tanburilerindendi. Mülkiye’de Cemil Bey’le arkadaşlık yapmıştı. İcrakârlığı çok güçlü olmasına rağmen bestekârlıkla yakından ilgilenmedi. Değişik makamlardan beş şarkısı biliniyor. İyi nota bildiğinden babasının eserlerinin çoğunu notaya almıştır.

Dr.M.Nazmi Özalp-Türk Musikisi Tarihi kitabından alınmıştır.

Suzinak Yadigari Talimdir Bunca Mihnetler Gonul

Huzzam Her Seb Goreyim Gul Yuzunu Arzi Cemal Et

Segah Ey Fedayi Tu Hem Dilu Hem Can

Rast Nuri Vahdet Kim Furugi Ruyi Rahsandir Sana

Huzzam Ya Habiballah Ya Hayral Beser Mustakinen